Mineraalwater
Wat een oeverloos onderwerp eigenlijk. Daar kan ik een boek mee vullen! In eerste instantie dacht ik dit artikel over natuurlijk mineraalwater in flessen te schrijven. Bij nader inzien is dat geen goed idee, want een blogartikel is geen boek. Bovendien gaat mijn werk over het veredelen van kraanwater, dus is het zinnig om die relatie niet uit het oog te verliezen.
Daarom richt ik onze aandacht op karakteristieken van lokaal water en hoe dat bevalt als drinkwater. Dit heeft alles te maken met het gehalte aan mineralen en hoe deze zich verhouden tot onze persoonlijke gezondheid. Wat daarbij tevoorschijn komt is waarom er mineralen in het water zitten, welke mineralen dit zijn en hoe zij zich gedragen in je lijf.
Terroir
Even terug in de tijd: toen ik importeur was van Italiaanse delicatessen ontdekte ik dat de variëteiten in olijven en olijfoliën net zo ‘terroir gebonden’ zijn, als dat met druiven en wijn het geval is. Druiven houden meestal van kalkrijke grond en olijven bijvoorbeeld van klei houdende grond. Dit varieert per streek en de geografische ligging en samenstelling van de grond zijn onmiskenbaar aanwezig en als ‘karakteristiek’ herkenbaar. Bovendien bepalen deze factoren de waterhuishouding en de basiskwaliteit, nog voordat de menselijke verwerking tot een product een rol gaat spelen.
Pas tijdens mijn wateronderzoek begreep ik dat dit terroir principe natuurlijk ook voor water geldt. Mineraalwater is tegenwoordig zo’n ‘terroir gebonden’ product, dat vaak in heel mooie flessen met fraaie etiketten en voor hoge prijzen op de markt wordt gebracht. Maar ook in plastics, met discutabele reputatie. Dit is ook het geval met ‘bronwater’. Toch is er een groot verschil tussen ‘mineraalwater en ‘bronwater’, dat duidelijk wordt wanneer je de wettelijke bepalingen leest. De term bronwater is niet beschermd en een fles bronwater kan hetzelfde bevatten als water dat uit de kraan komt. Of het is gefilterd, meestal door middel van omgekeerde osmose.
Een kritische vergelijking tussen kraan- en mineraalwater brengt meerdere aspecten in stelling.
Mineraalwater versus drinkwater
• Bij mineraalwater worden eisen gesteld aan de bronnen waaruit wordt gewonnen, bij drinkwater worden eisen gesteld aan de kwaliteit van het eindproduct dat voor menselijke consumptie geschikt moet zijn.
• Mineraalwater bevat (veel) mineralen en sporenelementen en is daardoor bewust minder ‘zuiver’ dan drinkwater. De Duitse Stiftung Warentest constateerde in 2012 echter dat ‘mineraalwater’ in veel gevallen ‘weinig tot zeer weinig’ minerale stoffen bevat, vaak zelfs minder dan gewoon kraanwater.
• De kwaliteitseisen voor flessenwater zijn omschreven in het Warenwetbesluit ‘Verpakte Waters’. Van 15 stoffen staat daarin beschreven wat de maximale of minimale hoeveelheid in het water mag zijn. Voor kraanwater zijn eisen opgesteld voor een lijst van 65 stoffen. Daardoor kan het voorkomen dat mineraal- of bronwater niet voldoet aan de drinkwaternorm.
• 60 % van het Nederlandse kraanwater komt uit soortgelijke of dezelfde ondergrondse bronnen als flessenwater.
• Op sommige websites van mineraalwaterproducenten is nog steeds te lezen dat kraanwater met chloor gereinigd wordt. Toch is het in Nederland sinds 2005 verboden om kraanwater te zuiveren met chloor. Slechts bij uitzondering mag dat wel; zoals bij een leidingbreuk of een besmetting. In Vlaanderen wordt wel chloor gebruikt, in kleine hoeveelheden.
• Doordat bij mineraalwater verpakking en vervoer noodzakelijk zijn en bij kraanwater niet, is mineraalwater veel slechter voor het milieu dan kraanwater.
Wanneer je dit leest, is het dan verhelderend of verwarrend, vraag ik mij af? Hoe meer je weet hoe lastiger het wordt, zeker als je voor jezelf wilt bepalen wat beter voor je is als dagelijks drinkwater. Daarbij komt nog de keuze voor mineraalrijk of mineraalarm water, daarover zijn de meningen behoorlijk verdeeld.
Anorganisch versus Organisch
Om die keuze te maken is het type mineralen een belangrijk onderwerp; hier is namelijk een groot verschil te herkennen als het gaat om wat wenselijk is voor gezondheid. Ook omdat anorganische minerale stoffen voorkomen in zowel normaal kraanwater als in bronwater.
Bij menig consument leeft de opvatting dat een hoog gehalte aan minerale stoffen in het water de gezondheid bevordert. Maar: natuurlijkerwijs zijn alleen planten in staat deze anorganische minerale stoffen op te nemen en om te zetten in voedingstoffen. Het is dus belangrijk dat de stoffen die we drinken, wel assimileerbaar (opneembaar) zijn. Dit laatste is afhankelijk van de energetische lading en ‘colloidaliteit’: oplosbaarheid in vloeistof.
Er zijn 7 mineralen die (in de VS) zijn benoemd als essentieel voor de menselijke voeding.
Essentieel wil zeggen: op te nemen via voeding, omdat het lichaam deze niet zelf aanmaakt. De aanbevolen hoeveelheden per dag (RDA) heb ik verwijderd, want die zijn leeftijd en omstandigheden gebonden.
- Calcium
- IJzer
- Phosphor
- Jodium
- Magnesium
- Zink
- Koper
Verdampt water is puur H2O zonder mineralen en het wordt door sneeuw en regen dat samenstroomt tot meren en rivieren tot oppervlaktewater: deel van ons drinkwater.
mineraalwater als voedingssupplement
Het gebruik van mineraalrijk of -arm water is volgens mij een persoonlijk verhaal. Ten eerste omdat je er zowel fysiek als energetisch naar hebt te kijken. Anorganische mineralen dragen immers ook hun frequentie met zich mee. Die frequenties kunnen door het lichaam worden benut (therapeutisch indien nodig). Ten tweede hangt het van je lichamelijke gesteldheid af hoe (anorganische) mineralen reageren.
Wanneer je vitaal bent zal het gedrag van fysieke stoffen in je lijf anders verlopen dan wanneer je stofwisseling niet optimaal functioneert. Dit ‘gedrag’ heeft te maken met plus+ en min- lading van moleculen en hun vermogen om zich te binden aan andere moleculen. Naast jouw eigen vermogen om stoffen op te nemen (‘bio-availability’) dan wel af te voeren (detoxen).
Daarom lijkt het mij zinnig om mineraalwater te zien als een voedingssupplement en dat motiveert om de etiketten te bestuderen. Water dat bijzonder rijk is aan mineralen, bijvoorbeeld uit thermische bronnen, is vaak niet geschikt als drinkwater. Dit drinken kan leiden tot minerale ophoping in het lichaam. Deze waters kunnen wel therapeutisch worden ingezet, omdat zij bepaalde genezing processen ondersteunen. Zij vallen dan ook onder wettelijke bepalingen die gelden voor medicijnen.
relatie drinkwater, mineralen en gezondheid
Er is dus een nauwe relatie tussen drinkwater, mineralen en gezondheid. Het woord ‘spa’ staat ook voor kuuroord. Het merk Spa begon al in de zestiende eeuw met het bottelen van ‘genezend’ water. Spa water onderscheidt zich als een ‘uiterst zuiver’ mineraalwater, wat in de levensmiddelen industrie gelijk staat aan ‘mineraalarm’. De vraag die ik voor mijzelf nog niet heb beantwoord is of Spa ook gebruik maakt van Omgekeerde Osmose?
Of de heilzame werking van een bronwater ook geldt voor ‘gebotteld water’ is twijfelachtig. Er blijkt duidelijk verschil tussen water dat direct uit de bron wordt gedronken en water dat al een tijd aan lucht en invloeden van buitenaf is blootgesteld. We spreken over ‘levend’ water als dit direct uit de bron komt en dit is biochemisch actief op leven bevorderende wijze.
Dat geldt niet voor water dat uit de drinkwaterleiding komt. De drinkwaternormen ten aanzien van mineralen, met uitzondering van de nitraat- en fluoride normen, blijken niet op gezondheidseffecten gebaseerd. Zij hebben vooral betrekking op de smaak en op de transport(corrosie)effecten op het waterleidingnet.
Het is niet mogelijk om mineraal-arm water door de leidingen te sturen, omdat dit water onderweg van alles zal opnemen aan metalen en andere stoffen. De ‘verzadiging’ wordt daarom hoog gehouden en dit brengt een basische pH met zich mee.
Even tussendoor: hier komen we op het onderwerp pH waarde van het water, ofwel de zuurgraad. Die wordt mede bepaald door de aanwezigheid van mineralen als calcium en magnesium. Een oeverloos onderwerp op zich, wat ik uitgebreid heb beschreven in het boek De Schoonheid van Water -goud van de toekomst.
mineraal rijk of -arm?
Er zijn ook voorstanders van mineraalarm drinkwater, juist door dat absorptievermogen. In combinatie met het voorkomen van neerslag en ophoping van anorganische mineralen in je lijf. Water heeft primair een schoonmaak- en transport functie in je lichaam en dit is essentieel voor je gezondheid. Naast alle vervuilingen die binnenkomen van buitenaf, produceert het lichaam zelf ook continu afvalstoffen. Wanneer zouten en zuren, metalen en gassen niet adequaat worden afgevoerd, blijf je er letterlijk mee zitten. Dit is niet zonder consequenties natuurlijk; denk aan opstoppingen en ophopingen en aan alles behalve ‘doorstroming’ en ‘opschoning’.
Zelf kies ik tegenwoordig voor zo zuiver mogelijk water, ook omdat mijn voeding al bewust mineraalrijk is. Ik zie geen risico op tekorten, zoals aan de benodigde elektrolyten Cacium, Magnesium, Kalium en Natrium. Ook niet aan alle andere mineralen en sporenelementen, dankzij het gebruik van integraal zout, Sole en zeewieren.
Ik voel mij rijk met het water dat ik zelf zuiver en dat heerlijk soepel drinkt. Het is heel licht gemineraliseerd en gerevitaliseerd. Nog rijker voel ik mij wanneer ik hiermee andere drinkwaters maak, met eigen kwaliteiten. Dat is het stukje waterveredeling, dat ik ‘personaliseren’ noem: afgestemd op mijn smaak en behoefte.
Ook fijn voor de variatie :+)
Wanneer je meer wilt weten over het drinken van mineraalarm water, verwijs ik je naar de publicaties van Dr. Hans Moolenburgh, Dr. Claude Vincent en andere artsen, die zich hier uitvoerig in hebben verdiept. Nog belangrijker lijkt mij dat je bij jezelf na gaat wat bij jou past. Zoals gezegd is dit persoonlijk en je kunt dat helder krijgen door bewust te proeven en ervaren. Wanneer je dit combineert met kinesiologisch spiertesten verdwijnt alle twijfel.
Wil je hierbij geholpen worden, dan weet je mij te vinden :+)
door: Giovanna Gomersbach
Foto’s: VitaJuwel en Gerrit Houtschild (www.beeldhoekfotografie.nl)
Wicher
op 14 Mar 2018Giovanna Gomersbach
op 07 May 2019