Drinkwater Discussie

Gemeentetap?

Drinkwater is een onderwerp voor discussie. Of het nu uit de kraan komt of uit een fles. Natuurlijk valt er veel voor te zeggen dat we minder verpakt water gaan gebruiken. Ontginning, verpakking en transport van verpakt water zorgt voor 500 keer meer CO2 uitstoot dan voor eenzelfde hoeveelheid leidingwater. Er is een plastic afval probleem zo groot als een continent ontstaan in de oceaan, mede doordat maar een fractie van de verpakkingen wordt gerecycled.

Toch willen mensen in NL als klant in een horeca gelegenheid, niet betalen voor het geserveerde water. Dat leidt tot discussie met de ondernemers, terwijl gasten wel veel geld willen betalen voor een fles mineraalwater. Zelfs voor ‘bronwater’, wat geen beschermde en gecontroleerde benaming is.

Mineraalwater is wel beschermd en wordt graag gedronken. Het geeft een andere beleving door de uitstraling, meestal in een fraaie glazen fles.

Ieder water heeft een specifieke smaak, wat voor een groot deel komt door het mondgevoel; door de structuur van het water. Die komt weer voort uit de aanwezige mineralen, andere substanties en de energetische lading van de plek van herkomst.

Persoonlijk denk ik dat het hoog tijd is dat we ons bewust zijn van het duurzaamheid aspect van wat we consumeren. Maar ik heb ook mijn bedenkingen bij het drinken van kraanwater. Tenminste, buiten de deur van mijn huis. Ik vind de kwaliteit vaak vies tegenvallen en dat komt dus door mijn persoonlijke smaakbeleving. Over smaak valt natuurlijk niet te twisten, maar: smaak en kwaliteit hebben alles met elkaar te maken. En dat geld ook voor de smaak van water.

Ik investeer daarom in extra zuivering en vitalisatie van mijn kraanwater. Om het graag te willen drinken.

Tafelwater op de kaart

Via de Nederlandse drinkwaterbedrijven betaal je voor 200 liter (drink)water gemiddeld 20 cent, dat komt neer op ongeveer 1.000 waterglazen. Wanneer je als horecagelegenheid een glas drinkwater uit de kraan aan een klant serveert, kost dat dus afgezien van de service, 0,0002 cent.

Anders dan Nederlanders zijn buitenlandse toeristen gewend om gebotteld water te drinken omdat het kraanwater in de meeste landen niet zuiver genoeg is voor consumptie. Deze doelgroep maakt men niet gelukkig met een gratis glaasje kraanwater. Dit kan worden ondervangen door het water ‘persoonlijk’ echt lekker te maken en te serveren op een manier, die bijdraagt aan de uitstraling van de onderneming. Goed verpakt, krijgt het misschien zelfs cadeauwaarde of de status van souvenir…

Er zijn mooie karaffen, beugelflessen en designflessen in omloop gekomen. Ook een leuk idee is om de flessen te zandstralen of bedrukken en ze zo te personaliseren. In de geest van duurzame gastvrijheid kun je je gasten altijd een fles water aanbieden, ook als zij er in eerste instantie niet zelf om vragen. Zeker wanneer je er als bedrijf je visitekaartje van maakt, komt er misschien een dag, dat de kwaliteit van een zaak niet alleen wordt gemeten aan de hand van de koffie en het dessert, maar ook aan de zorg voor het water.

Met zorg en aandacht

Het leidingwater mag in NL een uitstekende reputatie hebben, het kan wel degelijk beter. Ik zou graag zien dat iedere gelegenheid waar gasten worden ontvangen en verzorgd, investeert in een optimale kwaliteit drinkwater. Als bedrijf laat je vervolgens weten aan de gasten dat dit is gedaan en liefst ook hoe. Serveer het water met aandacht, geef het de uitstraling van de zaak mee. Hoe kan het anders, dan dat mensen daar blij van worden en daar een redelijke prijs voor willen betalen?

Als schenker weet je bovendien, dat je niet alleen hebt bijgedragen aan de herwaardering van het kostbare water. Je hebt ook de kwaliteit in ere hersteld. Het water gaat er dan beter uit, dan het er in kwam. Deze verantwoordelijke manier van omgaan met water en je consumerende gasten, is niet alleen een mooi onderdeel van het MVO-aspect in ondernemerschap. Het streeft er aan voorbij, door te participeren in de ecologie van de hele planeet.

Gefilterd water met eigen fles in België

Mineraalwater versus kraanwater

De discussie kan ook leiden tot een kritische vergelijking tussen kraan- en mineraalwater. Voor nu blijf ik even bij de persoonlijk waardering en beleving van het water dat wij – onszelf – serveren.

De keuze van mineraalwater voor ‘tafelgebruik’ wordt vaak gebaseerd op de smaak. Tenzij men gaat voor de verpakking of de prijs uiteraard. De smaak en inhoud van het water hangen sterk af van het gebied en de grond waar het mee in aanraking mee is geweest.

Deze ‘terroir’ geeft karakteristieken aan het water, bijna zoals aan wijn: bijvoorbeeld waar te nemen als hard, droog, metalig, of zoutig. Niet iedereen houdt van ‘mineralig’ water. Integendeel, vaak is het hoe zachter hoe liever. Dat drinkt veel ‘soepeler’. Mineraalarm water heeft nog meer voordelen, afhankelijk van het doel of de drinker.

Dit kan het enorme succes van Spa water verklaren, dat zich onderscheidt zich als een ‘uiterst zuiver’ mineraalwater, wat in de levensmiddelen industrie gelijk staat aan ‘mineraalarm’. Spa beschrijft het productieproces als volgt: het water maakt een ondergrondse reis van twee tot drie jaar, wordt gefilterd door mineraalarme rotsen en komt op 440 meter hoogte tevoorschijn. In dit geval als ‘mineraal arm’. 

Bronwater

Nog een punt voor discussie is gebleken: wat is het verschil tussen bronwater en kraanwater of mineraalwater?

De voornaamste verschillen tussen natuurlijk mineraalwater en bronwater zijn:

• De geologische en hydrologische kenmerken van de bron, de chemische, fysische en microbiologische samenstelling en de klinische en farmacologische eigenschappen van natuurlijk mineraalwater moeten gekarakteriseerd worden. Voor bronwater hoeft dit onderzoek niet te worden uitgevoerd.

• Bronwater moet daarentegen, net als de overige soorten verpakt water, minimaal voldoen aan de in de Waterleidingwet voor drinkwater gestelde eisen.

• De samenstelling, de temperatuur en andere essentiële kenmerken van natuurlijk mineraalwater moeten constant blijven binnen natuurlijke schommelingen en niet door het debiet van de bron beïnvloed worden. Bronwater stelt daar geen eisen aan.

• Natuurlijk mineraalwater dient bij de bron te worden gebotteld. Bronwater mag ook elders worden gebotteld.

• Mineraalwater, dat door één van de EU landen is erkend, mag overal in de EU worden verkocht. Bronwater mag in andere EU landen dan het land van erkenning worden tegengehouden totdat het is gekeurd en in orde bevonden, omdat bronwater moet voldoen aan de drinkwaternormen per land.

Al met al is de herkomst van bronwater niet beschermd en vaak niet bekend. Soms juist wel, waardoor kraanwater drinkers prat kunnen gaan op hun ‘bronwater uit de kraan’. Denk aan Bar le Duc dat uit dezelfde bron tapt als het drinkwaterleidingbedrijf dat de bewoners van Bunnik en omgeving van kraanwater voorziet. Op zich wel een grappige discussie die dan ontstaat met kopers van verpakt (Bar le Duc) water, die zichzelf dan ‘bekocht’ verklaren.

Huisgemaakt water in Barcelona

Drinkwaternormen

De drinkwaternormen, met uitzondering van de nitraat- en fluoride normen, blijken niet op gezondheidseffecten te zijn gebaseerd. Zij hebben vooral betrekking op de smaak en de transport(corrosie)effecten op het waterleidingnet. Zo kan het gebeuren dat we gezond mineraalwater niet altijd als smakelijk ervaren. Het is ook mogelijk dat een lekker water een hoog sulfaat gehalte heeft en laxerend werkt of tot lichte maagklachten leidt. Dat komt overigens niet voor bij het Nederlandse en Belgische mineraalwater.

De feitelijke informatie over de normen en criteria vindt je in Wikipedia en op de website van Lenntech. Daar vindt je ook een kort overzicht van de in bepaalde landen geproduceerde natuurlijke mineraalwaters en hun samenstelling. Daarnaast is er een beschrijving van de werking van alle mineralen te vinden, inclusief de aanbevolen dagelijkse hoeveelheden, zelfs onderverdeeld per leeftijdsgroep en over mannen en vrouwen.

Omdat ik mij kan voorstellen dat je na alle vrij gekomen informatie over watervervuilingen (lees hier meer berichten over) besluit om voortaan voor flessen mineraalwater of bronwater te kiezen, wil ik graag bijdragen aan het vinden aan de voor jou beste oplossing. Het is een leuk onderzoek, om te ontdekken welk water het best bij jou past, qua smaak en beleving, maar ook qua mineraalgehalte. In mijn volgende blog bericht zal ik in mijn volgende Blog artikel eens uitgebreid inzoomen op mineraalwaters. En ook op wat er gebeurt wanneer er koolzuurgas aan wordt toegevoegd…

Zelf ben ik altijd geïnteresseerd geweest in productinformatie, helemaal wanneer een product door mensen is gemaakt. Ik wil alles proeven en ik doe altijd een smaaktest. Zo vorm ik mijn mening over wat ik wil consumeren en ook over wat ik ontvang in ruil voor mijn geld. Geen overbodige luxe, gezien alle kritische geluiden over wat er in flessen wordt gebotteld. Een -mooi- etiket zegt in die zin weinig tot niets.

Al met al drink ik inmiddels mijn eigen ‘signatuur water’:

Er gaat momenteel niets boven mijn persoonlijk bereide water, heerlijk vers getapt, thuis. Wil jij daar meer van weten of ook van proeven weet je mij te vinden, toch?